شركت سهامي عام چيست و چگونه تشكيل مي شود؟
- معرفي شركت سهامي
شركت سهامي شركتي است كه سرمايه آن به سهام تقسيم شده و مسئوليت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمي سهام آن ها است. ثبت شركت شركت سهامي شركت بازرگاني محسوب مي شود.ولو اينكه موضوع عمليات آن امور بازرگاني نباشد.
در شركت سهامي تعداد شركا نبايد از سه نفر كمتر باشد
شركت سهامي به دو نوع تقسيم مي شود:شركت سهامي عام و شركت سهامي خاص
- شركت سهامي عام چيست؟
شركت سهامي عام شركتي است كه موسسين آن قسمتي از سرمايه ي شركت را از طريق فروش سهام به مردم تامين مي كنند.به اين طريق كه موسسين قبلاَ بيست درصد سرمايه را خودشان تعهد كرده و لااقل سي و پنج درصد مبلغ تعهد شده را در حسابي به نام شركت در شرف تاسيس در يكي از بانك ها سپرده و سپس اظهارنامه اي به ضميمه ي طرح اساسنامه ي شركت و طرح اعلاميه ي پذيره نويسي سهام،به مراجع ثبت شركت ها تسليم نمايند.
پس از ثبت شركت سهامي عام،سهام آن در بورس داد و ستد مي شود.
- ويژگي هاي شركت سهامي عام
1-تشكيل مجمع عمومي موسس در شركت هاي سهامي عام ضروري است.
2-در شركت سهامي عام در هنگام تاسيس 20% از سرمايه توسط موسسين تعهد و حداقل 35% توسط آنان به حساب جاري شركت در شرف تاسيس سپرده مي شود و مابقي از طريق فروش سهام عموم تامين مي گردد.
3-سرمايه شركت سهامي عام در هنگام تاسيس حداقل 5 ميليون ريال مي باشد.
4-اظهارنامه ثبت شركت در شركت سهامي عام به امضاي موسسين مي رسد.
5-شركت سهامي عام براي فروش سهام بايد اعلاميه پذيره نويسي منتشر نمايد بر خلاف شركت سهامي خاص كه اين حق را ندارد.
6-انتشار اوراق قرضه در شركت سهامي عام ممكن است .
7-امضاي ورقه تعهد سهم در شركت سهامي عام مستلزم قبول اساسنامه و تصميمات مجامع عمومي مي باشد .
8-حداقل تعداد اعضا براي تشكيل شركت سهامي عام 5 نفر مي باشد.
- نحوه ي تشكيل شركت سهامي عام
شركت سهامي عام كامل ترين نوع شركت سهامي است و مسلم است براي انجام امور مهمه از قبيل استخراج معادن و تجارت با كشورهاي خارج و تاسيس كارخانجات و ايجاد سدها و بانك ها تشكيل مي شود كه سرمايه ي فردي كفاف آن را نمي دهد.از آن جا كه شركت سهامي عام براي جلب سرمايه هاي مهم ايجاد مي شود و لازم است تعداد قابل ملاحظه اي شريك گرد هم جمع شوند،بالطبع تشكيل آن متضمن مراحل مختلفي است كه در ذيل در چهار مبحث به اين مراحل مي پردازيم.
- مبحث اول:تاسيس شركت
الف)مفهوم تاسيس
به مجموعه اعمال مادي و حقوقي شركاي اوليه شركت براي ايجاد شخص حقوقي،تاسيس شركت گفته مي شود كه مي توان از آن به اعمال پيش از تشكيل نيز تعبير كرد.به اين معني در مجموع موسس شركت به كسي اطلاق مي شود كه براي ايجاد شركت پيشقدم مي شود،سرمايه شركت را از طريق جمع كردن شركاي ديگر فراهم مي كند،و مطابق مقررات قانوني اقدامات لازم را براي تشكيل شركت به انجام مي رساند.موسس مي تواند شخص حقوقي يا حقيقي باشد.
ب)تشخيص موسس
در حقوق ايران،پس از تشكيل شركت و تا زماني كه به ثبت نرسيده است مسئوليت موسسان به قوت خود باقي است.البته پس از ثبت شركت،نمي توان به هيچ كدام از شركا عنوان موسس داد،حتي اگر از شركاي اصلي و اوليه شركت بوده باشند.
ج)مسئوليت موسسان
از نظر مدني موسسان در قبال عدم رعايت مقررات قانوني راجع به تشكيل شركت مسئولند و در صورتي كه حكم قطعي بر بطلان شركت صادر شود آنان به طور تضامني جوابگوي خسارات ناشي از بطلان به صاحبان سهام و اشخاص ثالث خواهند بود.(ماده 273 لايحه قانوني 1347)از طرفي،موسسان شركت در قبال كليه اعمال و اقداماتي كه براي تاسيس و به ثبت رسانيدن شركت انجام مي دهند مسئوليت تضامني دارند(ماده 23 لايحه قانوني 1347).البته،مسئوليت موسسان در صورتي مطرح است كه در انجام دادن اعمال و اقدامات مزبور شخصاَ دخيل بوده باشند.بنابراين،هر گاه يك يا چند نفر از ميان موسسان يا اشخاص ديگري به جز آنان مرتكب اعمال مزبور شده باشند خود اين اشخاص مسئولند و مسئوليتشان،با توجه به مقررات عام حقوق مدني قابل طرح است،نه مقررات خاص لايحه قانوني 1347،كه ويژه تخلف موسسان است.
د)نظارت اوليه بر تاسيس شركت
همان طور كه در مقالات پيشين گفتيم،براي تاسيس شركت سهامي(خاص يا عام) به كسب مجوز از دولت نيازي نيست.بنابراين،همه اشخاص- به جز بيگانگان و در حدود اصل هشتاد و يكم قانون اساسي – مي توانند شركت سهامي تاسيس كنند و به انتشار سهم براي پذيره نويسي مبادرت ورزند.
با اين حال،تاسيس شركت سهامي عام منوط به اين است كه موسسان اطلاعاتي را در اختيار عموم مردم قرار دهند،هر چند به آن ها تكليف نشده تا اطلاعات دقيق در مورد وضع خود ارائه دهند.اين اطلاعات ضمن اظهارنامه اي «...در تهران به اداره ثبت شركت ها و در شهرستان ها به دايره ثبت شركت ها و در نقاطي كه دايره ثبت شركت ها وجود ندارد به اداره ثبت اسناد و املاك محل تسليم...» مي شود.(ماده 6 لايحه قانوني 1347) اظهارنامه مزبور بايد با قيد تاريخ به امضاي كليه موسسين رسيده و موضوعات ذيل مخصوصاَ در آن ذكر شده باشد:
نام شركت،هويت كامل و اقامتگاه موسسين،موضوع شركت،مبلغ سرمايه شركت و تعيين مقدار نقد و غير نقد آن به تفكيك،تعداد سهام با نام و بي نام و مبلغ اسمي آن ها و در صورتي كه سهام ممتاز نيز مورد نظر باشد تعيين تعداد و خصوصيات و امتيازات اين گونه سهام،ميزان تعهد هر يك از موسسين و مبلغي كه پرداخت كرده اند با تعيين شماره حساب و نام بانكي كه وجوه پرداختي در آن واريز شده است.در مورد آورده غير نقد تعيين اوصاف و مشخصات و ارزش آن به نحوي كه بتوان از كم و كيف آورده غير نقد اطلاع حاصل نمود؛مركز اصلي شركت؛مدت شركت.(ماده 7 لايحه قانوني 1347).مرجع ثبت شركت ها پس از مطالعه اظهارنامه و ضمايم آن(طرح اساسنامه و طرح اعلاميه پذيره نويسي) و تطبيق مندرجات آن ها با قانون اجازه انتشار اعلاميه پذيره نويسي را صادر خواهد نمود.(ماده 10 لايحه قانوني 1347).مرجع ثبت شركت ها تكليفي به تحقيق در مورد اطلاعات داده شده ندارد و در قبال دادن اطلاعات غير صحيح موسسان به پذيره نويسان مسئول نيست؛به همين دليل،قانونگذار در ماده 11 لايحه قانوني 1347 انتشار آگهي راجع به پذيره نويسي را بر عهده خود موسسان گذاشته است.به موجب ماده اخير:"اعلاميه پذيره نويسي بايد توسط موسسين در جرايد آگهي گرديده و نيز در بانكي كه تعهد سهام نزد آن صورت مي گيرد در معرض ديد علاقه مندان قرار داده شود".
آگهي پذيره نويسي به منزله پيشنهاد موسسان به عموم مبني بر تشكيل شركت سهامي است.پس از اين آگهي به دعوت موسسان،علاقه مندان به بانك مراجعه و ورقه هاي تعهد سهم را امضا و مبالغ مربوط به سهام را پرداخت مي كنند.
- مبحث دوم:پذيره نويسي
پذيره نويسي سهم عبارت است از عمل حقوقي اي كه به موجب آن شخصي تعهد مي كند با تامين قسمتي از سرمايه شركت در حدود مبلغ آورده شده،در شركت سهامي عام،شريك شود.در اين مبحث شرايط پذيره نويسي صحيح را بررسي مي كنيم.
الف)تعداد پذيره نويسان
با توجه به اينكه شركت سهامي عام بايد هيات مديره اي متشكل از حداقل پنج نفر داشته باشد كه از ميان صاحبان سهام انتخاب مي شوند.(ماده 107 لايحه قانوني 1347)،تعداد پذيره نويسان بايد به حدي باشد كه كل شركا از پنج نفر كم تر نباشد.قانونگذار حداكثر شركا را معين نكرده است و ممكن است شركتي از هزاران شريك تشكيل شود.
تمام اشخاصي كه داراي اهليت هستند مي توانند در پذيره نويسي شركت كنند،چه از اشخاص حقيقي باشند و چه از اشخاص حقوقي،مع ذلك اشخاص حقوقي در حدود هدف و اساسنامه خود مجاز به اين امر هستند.از آن جا كه پذيره نويسي عمل تجاري تلقي نمي شود،لازم نيست اشخاص حق تجارت داشته باشند تا بتوانند پذيره نويسي كنند.
ب)شرايط پذيره نويسي
1-طرح اعلاميه پذيره نويسي
پذيره نويسي مستلزم تهيه طرحي از طرف موسسان است كه بايد به امضاي همه آن ها رسيده باشد و در تهران به اداره ثبت شركت ها و در شهرستان ها به اداره ثبت شركت ها و در نقاطي كه اداره ثبت شركت ها وجود ندارد به اداره ثبت اسناد و املاك محل تسليم شود.(ماده 6 لايحه قانوني 1347)
طرح اعلاميه مزبور بايد شامل نكات ذيل باشد:
نام شركت؛موضوع شركت و نوع فعاليت هايي كه شركت به منظور آن تشكيل مي شود؛مركز اصلي شركت و شعب آن؛در صورتي كه تاسيس شعبه مورد نظر باشد؛مدت شركت؛هويت كامل و اقامتگاه و شغل موسسين.در صورتي كه تمام يا بعضي از موسسين در امور مربوط به موضوع شركت يا امور مشابه با آن سوابق يا اطلاعات يا تجاري داشته باشند؛ذكر آن به اختصار؛مبلغ سرمايه شركت و تعيين مقدار نقد و غير نقد آن به تفكيك و تعداد و نوع سهام.در مورد سرمايه غير نقد شركت تعيين مقدار و مشخصات و اوصاف و ارزش آن به نحوي كه بتوان از كم و كيف سرمايه غيرنقدي اطلاع حاصل نمود،در صورتي كه موسسين مزايايي براي خود در نظر گرفته اند تعيين چگونگي و موجبات آن مزايا به تفصيل؛تعيين مقداري از سرمايه كه موسسين تعهد كرده و مبلغي كه پرداخت كرده اند؛ذكر هزينه هايي كه موسسين نا آن موقع جهت تدارك مقدمات تشكيل شركت و مطالعاتي كه انجام گرفته است پرداخت كرده اند و برآورد هزينه هاي لازم تا شروع فعاليت هاي شركت؛در صورتي كه انجام موضوع شركت قانوناَ مستلزم موافقت مراجع خاصي باشد ذكر مشخصات اجازه نامه يا موافقت اصولي آن مراجع؛ذكر حداقل تعداد سهامي كه هنگام پذيره نويسي مقداَ پرداخت گردد؛ذكر شماره و مشخصات حساب بانكي كه مبلغ نقدي سهام مورد تعهد بايد به آن حساب پرداخت شود و تعيين مهلتي كه طي آن اشخاص ذي علاقه مي توانند براي پذيره نويسي و پرداخت مبلغ نقدي به بانك مراجعه كنند؛تصريح به اينكه اظهارنامه موسسين به انضمام طرح اساسنامه براي مراجعه علاقه مندان به مرجع ثبت شركت ها تسليم شده است؛ذكر نام روزنامه كثيرالانتشاري كه هر گونه دعوت و اطلاعيه بعدي تا تشكيل مجمع عمومي موسس منحصراَ در آن منتشر خواهد شد؛تخصيص سهام به پذيره نويسان.(ماده 9 لايحه قانوني 1347)
قانونگذار بررسي صحت اطلاعات مزبور را بر عهده هيچ مرجع رسمي نگذاشته است.به موجب ماده 10 لايحه قانوني 1347 تنها وظيفه مرجع ثبت شركت ها در مورد اعلاميه پذيره نويسي اين است كه آن را مطالعه كند و با مندرجات قانون تطبيق دهد؛به عبارت ديگر مرجع ثبت شركت ها فقط كافي است اطمينان يابد كه موارد پانزده گانه مندرج در ماده 9 اين لايحه در اعلاميه ذكر شده است و تكليفي ندارد كه مطابقت اين اطلاعات را با واقعيت تاييد كند.
«اعلاميه پذيره نويسي بايد توسط موسسين در جرايد آگهي شود و نيز در بانكي كه تعهد سهام نزد آن صورت مي گيرد در معرض ديد علاقه مندان قرار داده شود»(ماده 11 لايحه قانوني 1347).انتشار اعلاميه پذيره نويسي موكول به اجازه مرجع ثبت شركت ها است.(ماده 10 لايحه قانوني 1347)
2-ورقه تعهد سهم
تعهد پذيره نويسي با امضاي نوشته اي تحقق پيدا مي كند كه در قانون ايران از آن به " ورقه تعهد سهم " تعبير مي شود.ورقه تعهد سهام بايد مشتمل بر نكات ذيل باشد:
نام و موضوع و مركز اصلي و مدت شركت،سرمايه شركت،شماره و تاريخ اجازه انتشار اعلاميه پذيره نويسي و مرجع صدور آن،تعداد سهامي كه مورد تعهد واقع شود و مبلغ اسمي آن و همچنين مبلغي كه از آن بابت نقداَ در موقع پذيره نويسي بايد پرداخت شود،نام بانك و شماره حسابي كه مبلغ لازم توسط پذيره نويسان بايد به آن حساب پرداخت شود،هويت و نشاني كامل پذيره نويس،قيد اينكه پذيره نويس متعهد است مبلغ پرداخت نشده سهام مورد تعهد را طبق مقررات اساسنامه شركت پرداخت نمايد.
به موجب ماده 14 لايحه قانوني 1347:"ورقه تعهد سهم در دو نسخه تنظيم و با قيد تاريخ به امضاي پذيره نويس يا قائم مقام قانوني او رسيده،نسخه اول نزد بانك نگهداري و نسخه دوم با قيد رسيد وجه و مهر و امضاي بانك به پذيره نويس تسليم مي شود".در تبصره اين ماده مقرر شده است:" در صورتي كه ورقه تعهد سهم را شخصي براي ديگري امضا كند،هويت و نشاني كامل و سمت امضا كننده قيد و مدرك سمت او اخذ و ضميمه خواهد شد".
3-قطعيت پذيره نويسي
امضاي ورقه تعهد سهم و تسليم آن از جانب پذيره نويس به بانك به منزله پايان عمل پذيره نويسي است.از اين زمان پذيره نويس نمي تواند به تعهد خود به موجب ورقه عمل نكند.قبولي پذيره نويسي از جانب موسسان لازم نيست و در واقع،پذيره نويسي به منزله قبول ايجاد موسسان به پذيره نويسي است،مشروط بر اينكه پذيره نويسي در مهلت معين شده در اعلاميه پذيره نويسي صورت گرفته باشد.ماده 15 لايحه قانوني 1347 مقرر كرده است:"امضاي ورقه تعهد سهم به خودي خود مستلزم قبول اساسنامه شركت و تصميمات مجامع عمومي صاحبان سهام مي باشد".منظور قانونگذار اين است كه امضا و طبعاَ تسليم ورقه تعهد سهم به منزله پيوستن به شركت است.
4-ميزان پذيره نويسي
تشكيل شركت سهامي عام به اين است كه «...تمام سرمايه شركت صحيحاَ تعهد گرديده و اقلاَ 35 درصد آن پرداخت شده باشد...»(ماده 16 لايحه قانوني 1347)
البته پذيره نويسي بايد به طور واقعي انجام شود نه صوري،در غير اين صورت معتبر نخواهد بود.موسسان بايد تعهد صحيح و كامل سرمايه از طرف پذيره نويسان و موسسان را احراز كنند.قانونگذار در ماده 16 لايحه قانوني 1347 ضمن بيان اين قاعده مقرر كرده است كه اين احراز بايد قبل از تشكيل مجمع عمومي موسس صورت گيرد.
- مبحث سوم:تشكيل سرمايه و تخصيص سهام
تشكيل شركت سهامي عام مستلزم جمع شدن سرمايه تعيين شده در طرح اساسنامه است.پس از اينكه سرمايه شركت تعهد شد و 35 درصد آن به صورت نقد پرداخت گرديد،تعداد سهام هر كدام از تعهد كنندگان تعيين و اعلام مي شود.رژيم حقوقي تامين سرمايه و تخصيص سهام به شركا موضوعاتي است كه در اين مبحث به طور مختصر پرداخته خواهد شد.
الف)ميزان سرمايه
براي تشكيل شركت سهامي،شركا(موسسان و پذيره نويسان) بايد تمام سرمايه شركت را تعهد و حداقل 35 درصد آن را به صورت نقد پرداخت كنند.حداقل سرمايه براي تشكيل شركت سهامي عام 5 ميليون ريال است(ماده 5 لايحه قانوني 1347)
سرمايه شركت ممكن است از آورده هاي نقدي و يا غير نقدي تشكيل شود.رژيم حقوقي هر كدام از اين دو نوع آورده متفاوت است.
1-آورده نقدي.دست كم 35% از مبلغي كه شركا(موسسان و پذيره نويسان) تعهد كرده اند بايد به صورت وجه نقد باشد.(ماده 6 لايحه قانوني 1347)اين مبلغ به حسابي كه به نام شركت در شرف تاسيس است در يكي از بانك ها واريز مي شود.
2-اورده غير نقدي.مي توان گفت سرمايه شركت ممكن است از هر چيزي،مال مادي يا غير مادي تشكيل شود.آورده غير مادي بايد تقويم و تسليم شود.
ب)تخصيص سهام
همان طور كه گفتيم،شركت سهامي شركتي است كه سرمايه آن به سهام تقسيم مي شود (ماده يك لايحه قانوني 1347).در قبال آورده هر كدام از موسسان و پذيره نويسان،به تعداد لازم سهم اختصاص داده مي شود.تعيين تعداد سهام بر عهده موسسان است كه بايد پيش از دعوت و تشكيل مجمع عمومي موسس صورت گيرد.
ارزش اسمي هر سهم كه در طرح اساسنامه قيد شده است هر مبلغي مي تواند باشد،ولي طبق ماده 29 لايحه قانوني 1347:" ...مبلغ اسمي هر سهم نبايد از 10 هزار ريال بيشتر باشد".تعيين تعداد سهام در صورتمجلسي كه به امضاي موسسان مي رسد قيد و به مجمع عمومي موسس گزارش خواهد شد."گزارش موسسين بايد حداقل پنج روز قبل از تشكيل مجمع عمومي موسس در محلي كه در آگهي دعوت مجمع تعيين شده است براي مراجعه پذيره نويسان سهام آماده باشد"(تبصره ماده 74 لايحه قانوني 1347).
مبحث چهارم:تشريفات نهايي تشكيل شركت
شركت سهامي از زماني ايجاد مي شود كه شخصيت حقوقي پيدا كند و تحصيل شخصيت حقوقي مستلزم اين است كه مجمع عمومي موسس بر اساس مقررات قانوني به طور صحيح تشكيل شود و در حدود صلاحيت هايي كه به آن محول شده عمل كند.طرز تشكيل مجمع عمومي موسس و صلاحيت هاي آن موضوع اين گفتار است در دو قسمت آن را بررسي مي كنيم.
الف)تشكيل مجمع عمومي موسس
مجمع عمومي موسس،مانند هر مجمع عمومي،از اجتماع صاحبان سهام تشكيل مي شود.به موجب تبصره ماده 75 لايحه قانوني 1347:" در مجمع عمومي موسس كليه موسسين و پذيره نويسان حق حضور دارند..."در اين جا به ترتيب،زمان و شكل دعوت از مجمع،تركيب مجمع و نحوه تصميم گيري اعضاي شركت كننده در مجمع را بررسي مي كنيم.
1-زمان و شكل دعوت از مجمع
موسسان،پس از انجام تشريفات مندرج در ماده 16 لايحه قانوني 1347،مجمع عمومي موسس را دعوت خواهند كرد.به موجب ماده مزبور"«پس از گذشتن مهلتي كه براي پذيره نويسي معين شده است و يا در صورتي كه مدت تمديد شده باشد بعد از انقضاي مدت تمديد شده،موسسين حداكثر تا يك ماه به تعهدات پذيره نويسان رسيدگي و پس از احراز اينكه تمام سرمايه شركت صحيحاَ تعهد گرديده و اقلاَ 35% آن پرداخت شده است،تعداد سهام هر يك از تعهد كنندگان را تعيين و اعلام و مجمع عمومي موسس را دعوت خواهند نمود».بنابراين،دعوت از مجمع عمومي موسس پس از انجام اقداماتي كه اين ماده بر عهده موسسان گذاشته است صورت مي گيرد.موسسان بايد دقت كنند كه تمام سرمايه شركت تعهد و مبالغ لازم قبل از تشكيل مجمع عمومي موسس در محلي كه در آگهي دعوت مجمع تعيين شده است براي مراجعه پذيره نويسان سهام آماده باشد.(تبصره ماده 74 لايحه قانوني 1347)
دعوت از مجمع بايد از طريق روزنامه هاي كثيرالانتشار صورت گيرد.اين روزنامه همان روزنامه اي است كه نام آن در طرح اعلاميه پذيره نويسي ذكر شده است.(بند 14 ماده 9 لايحه قانوني 1347).
2-تركيب مجمع
در مجمع عمومي موسس همه موسسان و پذيره نويسان حق حضور دارند،چه موضوع جلسه مجمع تشكيل شركت است.قانونگذار اين نكته را با وجود بديهي بودن در تبصره ماده 75 لايحه قانوني 1347 بصراحت بيان كرده است تا بر جنبه امري بودن قاعده تاكيد كند.همچنين در اين تبصره آمده است كه هر سهم داراي يك راي خواهد بود.
3-طريق تصميم گيري
تصميم گيري در مجمع عمومي موسس از طريق دادن راي صورت مي گيرد.ماده 72 لايحه قانوني 1347 پيش بيني كرده است"...مقررات مربوط به حضور عده لازم براي تشكيل مجمع عمومي (در همه مجامع) و آراي لازم جهت اتخاذ تصميمات در اساسنامه مشخص خواهد شد،مگر در مواردي كه به موجب قانون تكليف خاص براي آن مقرر شده باشد".
مجمع عمومي موسس توسط هيات رئيسه اي مركب از يك رئيس و يك منشي و دو ناظر اداره مي شود.رئيس مجمع از بين سهامداران حاضر در جلسه به اكثريت نسبي انتخاب خواهد شد.ناظران نيز از بين صاحبان سهام انتخاب خواهند شد،ولي منشي جلسه ممكن است صاحب سهم نباشد.(ماده 101 لايحه قانوني 1347).هر گاه در مجمع اخير در مورد تمام موضوعات مندرج در دستور مجمع تصميم گيري نشود،هيات رييسه مجمع با تصويب مجمع مي تواند تحت شرايط مندرج در ماده 104 لايحه قانوني 1347 اعلام تنفس كند.
" از مذاكرات و تصميمات مجمع عمومي صورتجلسه اي توسط منشي ترتيب داده مي شود كه به امضاي هيات رئيسه رسيده و يك نسخه از آن در مركز شركت نگهداري خواهد شد"(ماده 105 لايحه قانوني 1347)
ب)صلاحيت هاي مجمع عمومي موسس
1-تصويب گزارش موسسان
گفتيم كه موسسان بايد گزارش اقدامات خود را به مجمع عمومي موسس تقديم كنند.يكي از وظايف مجمع عمومي رسيدگي به گزارش موسسان و تصويب آن است.تصويب اين گزارش به منزله قبول صحت تشكيل شركت خواهد بود.
2-تصويب ارزيابي آورده هاي غير نقدي
مقررات ويژه تصويب ارزيابي آورده هاي غيرنقدي موسسان هنگام راي گيري در مورد اين آورده ها اعمال مي شود،از جمله اينكه دارندگان آورده غيرنقد در موقعي كه تقويم آورده غيرنقدي كه تعهد كرده اند موضوع راي است حق راي ندارند و آن قسمت از سرمايه غيرنقد كه موضوع مذاكره و راي است از حيث حد نصاب جزء سرمايه شركت محسوب نمي شود.(قسمت اخير ماده 77 لايحه قانوني 1347).
3-تصويب مزاياي خاص
هر گاه براي بعضي از موسسان مزاياي خاصي پيش بيني شده باشد،اين مزايا بايد در مجمع عمومي موسس به تصويب برسد.نحوه رسيدگي به اين مزايا و راي گيري در مورد آن ها مانند قواعدي است كه در مورد ارزيابي و آورده هاي غير نقد بيان شد.مزاياي خاص با توجه به وضعيت شخصي كه مزيت به او اعطا مي شود ارزيابي و تصويب مي شود.توجيه اين مزايا بايد به ضميمه گزارش موسسان به مجمع عمومي موسس تسليم شده باشد.
4-تصويب اساسنامه
شركت سهامي براساس اساسنامه تشكيل مي شود.بنابراين،مجمع موسس اختيار و تكليف تصويب آن را دارد.قانونگذار تكليف نكرده است كه اساسنامه بايد به صورت رسمي تنظيم شود،از اين رو ممكن است رسمي يا غيررسمي باشد،اما در عمل هميشه به صورت غير رسمي است.
به موجب ماده 8 لايحه قانوني،طرح اساسنامه مي بايست با قيد تاريخ به امضاء موسسين رسيده و با ملحوظ داشتن سهامي عام مشتمل بر مطالب ذيل باشد:
نام شركت؛موضوع شركت به طور صريح و منجز؛مدت شركت؛مركز اصلي شركت و محل شعب آن،اگر تاسيس شعبه مورد نظر باشد؛مبلغ سرمايه شركت و تعيين مقدار نقد و غير نقد آن به تفكيك؛تعداد سهام بي نام و بانام و مبلغ اسمي آن ها و در صورتي كه ايجاد سهام ممتاز مورد نظر باشد،تعيين تعداد و خصوصيات و امتيازات اين گونه سهام؛تعيين مبلغ پرداخت شده هر سهم و نحوه مطالبه بقيه مبلغ اسمي هر سهم و مدتي كه ظرف آن بايد مطالبه شود،كه به هر حال از پنج سال متجاوز نخواهد بود؛نحوه انتقال سهام با نام؛طريقه تبديل سهام با نام به سهام بي نام و بالعكس؛در صورت پيش بيني اين امكان صدور اوراق قرضه،ذكر شرايط و ترتيب آن؛شرايط و ترتيب افزايش و كاهش سرمايه؛مواقع و ترتيب دعوت مجامع عمومي؛مقررات راجع به حد نصاب لازم جهت تشكيل مجامع عمومي و ترتيب اداره آن ها؛طريقه شور و اخذ راي و اكثريت لازم براي معتبر بودن تصميمات مجامع عمومي؛تعداد مديران و طرز انتخاب و مدت ماموريت آن ها و نحوه تعيين جانشين براي مديران كه فوت يا استعفاء مي كنند يا محجور يا معزول و يا به جهات قانوني ممنوع مي گردند؛تعيين وظايف و حدود اختيارات مديران؛تعداد سهام تضميني كه مديران بايد به صندوق شركت بسپارند؛تعداد بازرسان و نحوه انتخاب و مدت ماموريت آن ها؛تعيين آغاز و پايان سال مالي شركت و موعد تنظيم ترازنامه و حساب سود و زيان و تسليم آن به بازرسان و به مجمع عمومي سالانه؛نحوه انحلال اختياري شركت و ترتيب تصفيه امور آن؛نحوه تغيير اساسنامه
تنظيم طرح هاي اساسنامه در عمل به گونه اي است كه تمام مواد مندرج در قانون را در برگيرد و بنابراين بسيار طولاني است،در حالي كه به جز قيد موارد مندرج در ماده 8 اين لايحه،ذكر ديگر موارد ذكر شده در كل لايحه ضرورت ندارد،چه ذكر جزييات موجب مي شود نكات مهم اساسنامه به چشم نيايد.
5-تعيين مديران و بازرسان
اولين مديران و بازرس يا بازرسان شركت را مجمع عمومي موسس انتخاب مي كند.(ماده 17 و بند 3 ماده 74 لايحه قانوني 1347)
مديران و بازرسان انتخاب شده بايد به طور كتبي قبول سمت نمايند.(قسمت اخير ماده 17 لايحه قانوني 1347).هر گاه مديران و بازرسان در جلسه حاضر باشند،صورتمجلس را امضا مي كنند و هر گاه حاضر نباشند،قبول سمت كتبي از طرف آنان به طريق ديگري صورت مي گيرد.
6-تعيين روزنامه كثيرالانتشار
به موجب تبصره ماده 17 (الحاقي 22/11/1353) لايحه قانوني 1347:" هر گونه دعوت و اطلاعيه براي صاحبان سهام تا تشكيل مجمع عمومي سالانه بايد در دو روزنامه كثيرالانتشار منتشر شود.يكي از اين دو روزنامه به وسيله مجمع عمومي موسس و روزنامه ديگر از طرف وزارت ارشاد اسلامي تعيين مي شود".تعيين روزنامه به وسيله مجمع عمومي عادي از شرايط لازم براي تشكيل شركت محسوب نمي شود و شركت از زماني تشكيل مي شود كه شرايط مندرج در ماده 17 لايحه قانوني 1347 تحق پيدا كرده باشد.
برچسب: ،